بیگانگان و فرازمینی‌ها در تمدن های باستانی؛ آیا چنین چیزی ممکن است؟

نظریه‌ی وجود بیگانگان یا فضانوردان باستانی از قرون نوزدهم قوت گرفت. بر پایه‌ی این نظریه بیگانگان فضایی از هزاران سال قبل و حتی پیش از تاریخ به زمین آمده و از آن دیدن کرده‌اند. درنتیجه‌ی این ارتباط تغییراتی عظیم روی زمین به وجود آمده است. تغییر یا تعریف فرهنگ، ارائه‌ی فناوری و تجهیزات و حتی اعتقادها می‌تواند نتایج بازدید فرازمینی‌ها از زمین باشد.

طرفداران این نظریه‌ی معتقدند گونه‌ی انسان هوشمند هوموساپینس با تغییراتی روی گونه‌ی هوموارکتوس توسط بیگانگان فضایی خلق شده‌اند و بسیاری از تمدن‌های بزرگ باستانی توسط آن‌ها بوجود آمده‌اند. این نظریه توسط هیچ دانشگاه یا مقام رسمی دولتی پذیرفته نشده است و روی درستی یا عدم درستی آن بحث‌های بسیاری وجود دارد.

مرور کلی بر بحث

تاکنون هیچ اثر و شاهدی علمی بر وجود بیگانگان توسط دانشمندان یافت نشده است. هرآنچه وجود دارد پایه و اساسی فرضیه‌گون دارد و نظریه است. در نیمه‌ی دوم قرن بیستم کتاب‌های زیادی در این‌باره منتشر شد؛ حتی بسیاری از طرفداران این نظریه و نویسندگان در رسانه‌های آن دوران حضور یافتند و از اعتقاد خود دفاع کردند. از جمله‌ی آن‌ها اریش فون دایکنن، زکریا سیچین، رابرت کی جی، جورجیو ای. تسوالوس و دیوید هچربودند. موضع مشترک میان همه‌ی طرفداران این باور این بود که ادیان توسط فرازمینی‌ها به زمین آورده شده است و فناوری‌های پیشرفته نیز هدیه‌ای توسط آن‌ها بود. استدلال آن‌ها بناهای عظیم، ابزار و تفکر پیشرفته‌ی تمدن‌های باستانی است. چه بسا که بسیاری از اسرار آن‌ها هنوز برای انسان باهوش امروزی معماگونه مانده است.

کتاب ارابه‌ی خدایان

کتاب ارابه‌ی خدایان کتابی است که در سال ۱۹۶۸ توسط اریش‌فون‌دایکنن نوشته شده و توسط مایکل از زبان اصلی یعنی آلمانی به انگلیسی ترجمه شده است. آنچه در این کتاب مورد توجه است ارائه‌ی فناوری‌های و مذاهب توسط خدایان بیگانه به انسان است.

ارابه‌ی خدایان فرضیه‌های گوناگونی را درمورد احتمال تأثیرگذاری موجودات فرازمینی بر فناوری باستان مطرح می‌کند. فون دایکنن این‌گونه اظهار می‌کند که برخی از آثار و سازه‌های باستانی دانشی فراتر از زمان تولید خود را داشته‌اند. او معتقد است که این بناها یا توسط بازدیدکنندگان فرازمینی ساخته شده‌اند یا توسط انسان‌هایی که دانش لازم را از موجودات فرازمینی آموخته‌اند.

از جمله‌ای این آثار شامل اهرام مصر، استون هنج و … است. نمونه‌ی دیگر نقشه‌ی قرون وسطایی معروف به نقشه پیری‌ریس است. فون دایکنن معتقد است که این نقشه از فضا مشاهده شده، سپس ترسیم شده است؛ چرا که با دقتی بسیار زیاد و غیرقابل باور در آن زمان ترسیم شده است.

این کتاب ادامه می‌دهد که منشاء ادیان، از جمله تفسیرهای عهد عتیق کتاب مقدس، واکنش‌هایی درنتیجه‌ی تماس با یک نژاد بیگانه است. فون دایکنن می‌گوید که انسان فناوری‌های بیگانه را فوق طبیعی و خود بیگانگان را خدایان می دانستند. او معتقد است که بسیاری از آثار هنری باستان گویای تاثیرگذاری عمیق بیگانگان روی زمین است. از جمله‌ای آن‌ها که فون‌دایکنن به آن اشاره می‌کند مجسمه‌های باستانی ژاپنی Dogū (که به اعتقاد وی شبیه فضانوردان در لباس‌های فضایی است) و همچنین حکاکی‌های ۳۰۰۰ ساله در معبد پادشاهی جدید مصر است که به‌نظر می‌رسد هلیکوپتر را نشان می‌دهد.

تفکر و نظریه های فون دایکنن بدون بها باقی نمی‌ماند و وی به سرقت ایده متهم شد. بسیاری نظریه‌های او را بی پایه و اساس دانستند و ادعا کردند که شواهد علمی برای گفته‌های او کافی نیست و ناصحیح است. فون دایکنن به سرقت ایده‌های نویسنده‌ی فرانسوی رابرت چاروکس متهم شد.

چند بنا و اثر باستانی که تصور می‌شود ساخت دست بیگانگان و فرازمینی‎‌ها است!

اما چرا چنین تصوری درباره این بناها می‌شود؟ بسیار ساده است. این‌ها بناهایی بسیار عظیم، دقیق و در عین حال پیچیده هستند که ساخت آن‌ها در زمان خود غیرممکن به‌نظر می‌رسد. نوع ساخت، دستورالعمل و ابزار این بناها بسیار پیچیده‌تر از مغز انسان آن زمان است. فکر اینکه بیگانگان در آن زمان از زمین بازدید کرده‌اند بسیار هیجان‌انگیز است. از آن هیجان‌انگیزتر کمک فرازمینی‌ها به انسان است. بیایید ببینیم این آثار چه هستند، در کجا هستند و چه ویژگی‌های پیشرفته‌ای دارند.

قلعه باستانی ساکسیاهامان

در خارج از پایتخت اینکای قدیمی کوسکو ، قلعه‌ای به‌نام ساکسیاهامان (Sacsayhuamán) در آند پرو قرار دارد. دیواره‌ی قلعه از سنگ‌هایی با وزن بیش از ۳۶۰ تن ساخته شده است. سنگ‌ها از مکانی دیگر با فاصله‌ی ۲۰ مایل حمل شده و با دقتی در حد لیزر‌های دقیق امروزی کار شده‌اند. این یک شاهکار مهندسی است. به‌نظر می‌رسد اینکاها به همان اندازه که در نجوم و تقویم دقیق و پیشرفته بودند، در ساخت بناها نیز بسیار خبره بودند. قلعه‌ی ساکسیاهامان تنها نمونه‌ی این‌گونه سنگ‌تراشی نیست؛ در سراسر امپراتوری اینکاها این‌گونه شاهکارهایی می‌توان یافت.

اخیراْ باستان‌شناسان سیستم جالبی از اینکاها کشف کرده‌اند. سیستمی از طناب و اهرم که برای انتقال سنگ از معادن به شهر‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سیستم حکایت از قدرت و نبوغ اینکاها دارد.

خطوط Nasca

در فلاتی مرتفع و خشک، حدود ۲۰۰ مایلی جنوب‌شرقی لیما، بیش از ۸۰۰ خط مستقیم و سفیدرنگ به‌طور تصادفی سر از صحرای پرو درمی‌آورند. در اثر برخورد این خط‌ها با یکدیگر ۳۰۰ شکل هندسی و ۷۰ شکل از حیوانات از جمله عنکبوت، میمون و … ساخته شده است.

دشت نازکا، بین شهرهای نازکا و پالپا میزبان این خطوط عجیب است. مساحتی که این خطوط را پوشش می‌دهد، تقریبا ۵۰۰ کیلومتر مربع بوده‌است و بزرگ‌ترین شکل‌ها در حدود ۲۷۰ متر درازا دارد. این خطوط به دلیل خشکی بسیار زیاد، باد کم و شرایط آب و هوایی ثابت منطقه نازکا، باقی‌مانده‌اند. صحرای نازکا که یکی از خشک‌ترین مناطق زمین است و دمای آن در تمام سال در حدود ۲۵ درجه سانتیگراد است، و همچنین کمبود باد کمک کرده این خطوط تا به اکنون قابل رویت باقی نگهداشته شوند.

به عقیده دانشمندان و برخی از نظریه‌پردازان نقاشی‌های نازکا قدمتی ۲۰۰۰ ساله دارند و به‌علت قدمت، اندازه، نما و طبیعت عجیب و غریب آن یکی از بهترین نمونه‌های صنایع دستی فرازمینی‌هاست. اگر این‌گونه نیست، چگونه یک تمدن و فرهنگ باستانی پیش از میلاد می‌توانست چنین نقشه‌ی عظیمی را در یک بیایان خشک بسازد، بدون اینکه حتی تکنولوژی پرواز داشته باشد؟

به این خطوط به اصطلاح، خطوط ژئوگلیف (geoglyphs) گفته می‌شوند. مطالعه و بررسی‌های جدید دانشمندان نشان می‌دهد که خطوط نازکا به مکان‌هایی خاص و آیین و مراسم‌های ویژه‌ای درباره آب و باروری محصولات اشاره دارد و به عبارتی دیگر انگیزه اصلی مردم نازکا مذهبی و دعاگونه بوده است. خلق شکل‌هایی که تنها خدایان قادر باشند از آسمان نظاره‌گر آن باشند و به مردم کمک کنند! اما نظریه‌ی جنجالی اریش فون دایکنن در کتاب ارابه‎ی خدایان می‌گوید که این خطوط در حقیقت فرودگاهی برای سفینه‌های فضایی بیگانه بوده است!

اهرام مصر باستان

تئوری‌های زیادی درباره مصر باستان و وجود بیگانگان مطرح شده است. درستی یا نادرستی هیچکدام ثابت نشده است. آنچه عجیب به‌نظر می‌رسد و هنوز هم برای انسان جای سؤال دارد ساخت اهرام مصر است. بزرگ‌ترین هرم مصر یعنی جیزه اسراری عجیب و غیرزمینی در خود دارد که حتی برخی از مسائل آن‌ برای انسان امروزی قابل حل نیست. اینکه این بنا دارای سنگ‌هایی با وزن ۲ الی ۱۵ تن است! برخی از سنگ‌ها حتی تا ۵۰ تن وزن دارند که با درنظرگرفتن امکانات و تجهیزات آن زمان جابجایی سنگ‌ها غیرممکن به‌نظر می‌رسد؛ مگر به دست نیرویی دیگر!

دو هرم دیگر کنار هرم جیزه یعنی هرم منکورع (Pyramid of Menkaure) و هرم بزرگ خوفو (Great Pyramid of Khufu) به‌طور دقیق در زیر صورت فلکی شکارچی قرار دارند. از همه عجیب‌تر ملاتی است که برای ساخت هرم بکار برده شده‌ است. آزمایش‌های انجام شده روی ملات نشان می‌دهد که مقاومت و سختی ملات حتی از سنگ‌های بکار گرفته شده در ساخت هرم بیشتر است. ترکیبات شیمیایی ملات کاملا مشخص شده است ولی انسان امروزی تاکنون قادر به ساخت دوباره‌ی این ملات نشده است!

نکته‌ای جالب و عجیب درباره هرم خوفو اینکه درست در مرکز زمین بنا شده است. همچنین نوع تراش سنگ‌ها و سایر اجزای بنا به‌گونه‌ای است که حتی با تجهیزات پیشرفته‌ای انسان امروزی ساخت چنین بنایی غیرممکن است. در هر صورت شواهد بسیاری وجود دارد که نیرویی قدرتمند در آن زمان انسان را یاری می‌کرد. آیا تمدن انسان در مصر باستان تمدنی پیشرفته بود یا همه‌ی این‌ها زیر سر فرازمینی‌ها است و منشاء غیرزمینی دارند؟

استون هنج

در جنوب انگلستان در دشت سالزبری ویلتشر، دایره‌ی بسیار عظیم با استفاده از سنگ‌ها مکانی به‌نام استون هنج را ساخته‌اند. وزن هر سنگ به ۵۰تن می‌رسد. اثری که از عصر نوسنگی و برنز به یادگار مانده است. فون دایکنن می‌گوید طرح استون هنج الگویی از منظومه شمسی است؛ و محل ویژه‌ای برای فرود تجهیزات بیگانگان بوده است.

معنا و کاربرد دقیق استون‌هنج هنوز برای کسی مشخص نشده است. در سال ۱۶۹۵ ادموند گیبسون کشیش، قاضی و عتیقه‌شناس انگلیسی درباره این بنای شگفت‌انگیز گفت: « استون هنج چنان یگانه است و چنان در تاریخ مجهول که هرکس در موردش نظریه‌ای می‌دهد.»  شاید بتوان گفت که این بنا حتی اگر کار بیگانگان نبوده، ساخته‌ی تمدنی است که به آسمان اشراف داشته است.

تئوتیئواکان یا تئوتیهواکان (به اسپانیایی: Teotihuacán)

Teotihuacán، به‌معنای “شهر خدایان”، شهری با شکوه و باستانی در حوزهٔ آبگیر مکزیک است که ساختاری پیچیده، ساختمان‌های چند طبقه و نقاشی‌های دیواری خارق‌العاده‌ای دارد. این شهر خیابانی به‌نام خیابان مرگ دارد که قدمتش به بیش از ۲۰۰۰ سال پیش می‌رسد. قدمت، وسعت و پیچیدگی در ساخت، باعث شده که فکر کنیم دستان بیگانه در ساخت آن دخیل بوده‌اند.

از طرفی دانشمندان و باستان‌شناسان گمان می‌کنند فرهنگ‌ها و تمدن‌های متنوعی در ساخت این بنای شگفت‌انگیز ترکیب شده‌اند. مایا، زاپوتک و میکسک از جمله‌ی این تمدن‌ها هستند. زمانی این شهر بیش از ۱۰۰/۰۰۰ نفر را در خود جای داده است.

شهر خدایان ابزارهای بسیار پیشرفته‌ای در اختیار داشتند. همچنین از سیستم‌های بسیار پیشرفته‌ی آن‌ها می‌توان به حمل‌و‌نقل و کشاورزی نیز اشاره کرد. درواقع ما با شهری باستانی رو‌به‌رو هستیم که در زمان خود هیچ تمدنی به این اندازه پیشرفته نبود.

همه‌ی این‌ها انسانی هستند. هرچند باور آن بسیار سخت است؛ اما سخت‌تر است که فکر کنیم بیگانگان به انسان کمک کرده‌اند. چرا که هنوز ثابت نشده است.

جزیره ایستر

این جزیره‌ی اسرارآمیز و شگفت‌انگیز در اقیانوس آرام جنوبی جاخوش کرده ‌است و متعلق به کشور شیلی است. آنچه در این جزیره وجود دارد فراتر از تصور است که بگوییم کاری انسانی است. به‌ویژه نتدیس‌های باستانی و یک‌شکل که در جزیره پراکنده شده‌اند. به این تندیس‌ها که در راستای کرانه دریا به خط ایستاده‌اند موآیی گفته می‌شود.

مهم‌ترین نشان فرهنگی جزیره ایستر، موآیی‌ها هستند که ۲۸۸ تای آن روی سکوهای عظیمی به‌نام آئو، ایستاده‌اند. فاصله آن‌ها از هم حدود ۲۴۰۰ متر است؛ و دور تا دور جزیره را پوشش داده‌اند. ۶۰۰ موآی دیگری که در مراحل مختلف تکامل هستند، در سرتاسر جزیره پراکنده‌اند. مطالعه روی موآی‌ها، نشان می‌دهد که بین ۵۰ تا ۱۵۰ نفر برای حمل آن‌ها توسط غلطک‌های چوبی و سورتمه نیاز بوده است. وزن برخی از آن‌ها به ۱۴تن می‌رسد. برخی از موآی‌ها دارای کلاه یا تاج‌های قرمز رنگی هستند که دلیل آن نامشخص است. اما بعضی از باستان‌شناسان می‌گویند که این‌گونه موآی‌ها مفهوم آیینی خاصی داشتند یا شاید برای یک طایفه یا خانواده بخصوصی مقدس بوده‌اند. مجسمه‌های عظیم یا موآی، در طی یک دورهٔ کوتاه خلاقیت و فعالیت خرسنگی کنده کاری شده است. بر طبق آخرین تحقیقات باستان‌شناسانی، ۸۸۷ مجسمهٔ سنگی یکپارچه در موزه و در جزیره شناسایی شده است.

در این جزیره سکوهایی به‌نام آئو را دیده می‌شود. اصل و منشأ آن‌ها به قربان‌گاه‌های قدیمی پلی نزیایی برمی گردد که به ابعاد بسیار بزرگ‌تری توسعه یافته‌است. همچنین تعدادی مجسمه‌ی سنگی، نه شبیه به موآی، از زیر خاک بیرون آورده شده است. این مجسمه‌ها به‌طور شدیدی فرسوده شده‌اند. یکی از مجسمه‌ها زانو زده است. یکی دیگر از آن‌ها بی‌سر است و دیگری به گو‌نه‌ای کنده‌کاری شده که دنده‌هایش مشخص است!

غیر از این آثار خارق‌العاده در این جزیره می‌توان به دیوارهای سنگی ساخته شده بدون ملات، خانه‌های سنگی عجیب و حدود ۱۰۰۰ سایت با بیش از ۴۰۰۰ سنگ نوشته با طرح‌های و نوشته‌های متفاوت، اشاره کرد.

اما یکی دیگر از مرموزترین آثار این جزیره دست‌خطی به‌نام رونگورونگو (Rongorongo) است که توسط یک مسیونر فرانسوی در سال ۱۸۶۴ پیدا شد. آن سال‌ها جزیره‌نشین‌های بسیاری ادعا کردند که می‌توانند این دست‌خط را ترجمه کنند و بخوانند. اما این‌گونه نشد و بی‌نتیجه ماند. از صدها ابزار و وسایل چوبی که رونگورونگو روی آن حکاکی شده است، تنها ۲۶ عدد سالم مانده و همه‌ی آن‌ها در موزه‌های سراسر دنیا پراکنده شده‌اند. تاکنون تمام تلاش‌ها برای رمزگشایی این متن بی‌حاصل بوده است. انجمن‌های علمی، باستان‌شناسان و دانشمندان حتی نمی‌توانند تشخیص دهند که آیا این یک شکل نوشتاری است یا خیر! شاید نوشتاری بیگانه باشد. اما افسانه‌ها می‌گویند رونگورونگو ابزاری مذهبی است.

دست‌سازه‌ی کوزو (Coso Artifact)

کوزو شیئی باستانی است که ماننده شمع ماشین امروزی یا جرقه‌زن عمل می‌کرد. این دست‌سازه در سال ۱۳ فوریه ۱۹۶۱ در ارتفاع ۱۳۰۰ متری بالاتر از سطح دریا، در دریاچه‌ی اوون (Owen Lake) ایالت کالیفرنیا پیدا شد. در کمال ناباوری زمین‌شناسان و باستان‌شناسان تأیید کردند که این ابزار در یک «ژئود» با قدمتی ۵۰۰/۰۰۰ ساله محصور شده است. این یک ناهنجاری تاریخی است! هرچند که بعضی از منتقدین می‌گویند ماتریس سنگی اطراف دست‌سازه‌ی کوزو ژئودی نیست؛ بلکه ماده‌ای است که می‌تواند طی چندین دهه یا سال با فرایند‌های طبیعی گره‌ها را تشکیل دهد.

هرچند که بعدها نیز یک زمین‌شناس خبره و آموزش دیده طی یک آزمایش روی این ابزار قدمت ۵۰۰/۰۰۰ سال را تأیید کرد. این مطلب در مجله‌ی Desert of Outdoor Southwest منتشر شد. ولی هیچ‌وقت هویت زمین‌شناس و نوع و ابزار آزمایش منتشر و مشخص نشد!

چندین تئوری برای این ابزار خارق‌العاده باستانی مطرح شد:

• دست‌سازه‌ی کوزو متعلق به یک تمدن پیشرفته باستانی است (مانند آتلانتیس)؛
• بازدید کنندگان فرازمینی پیش از تاریخ که از زمین دیده کرده‌اند؛
• مسافران زمان که هنگام سفر به آینده این ابزار را ربوده‌اند و به زمان خود منتقل کرده‌اند؛

در هر صورت تاکنون توضیح قانع‌کننده‌ای ارائه نشده است.

بیگانگان و فرازمینی‌ها در تمدن های باستانی؛ آیا چنین چیزی ممکن است؟

کارل ادوارد سِیگِن اختر‌شناس مشهور آمریکایی می‌گوید: “ادعاهای فوق‌العاده مستلزم شواهد فوق‌العاده‌ای است.” درباره فرازمینی‌ها ادعاها و نظریه‌های بسیاری وجود دارد. حتی این نظریه که بیگانگان فضایی در نابودی و انقراض دایناسورها نقش داشته‌اند مطرح شده است.

ناگفته نماند که بسیاری از دولت‌ها، حکومت‌ها و قدرت‌های برتر انسانی و سازمانی در سطح جهان، بر این عقیده هستند که انسان برای پذیریش بسیاری از حقایق هنوز آماده نیست. این‌گونه است که بحث UFOها پس از سال‌ها بحث، شواهد و بررسی هنوز رازهای سر به مهر دارد.

هرچقدر که انسان امروزی در رسیدن به پیشرفت پتانسیل دارد، به همان اندازه تاریخ، باستان، گذشته و هرآنچه که بر وی گذشته برایش گنگ، مبهم و معماگونه است! تمدن‌های بسیاری نابود شده‌اند؛ موجودات بسیاری منقرض شده‌اند؛ تاریخ‌هایی بسیار شگفت‌انگیز در آتش سوخته‌اند؛ دانش‌هایی به‌صورت کتاب، دست‌نوشته و به گونه‌ای ناآشنا برای انسان امروزی از بین رفته‌اند. همه‌ی این رخدادها انسان را در کشف گذشته‌ها سردرگم کرده‌ است. چه بسا همین سردرگمی کار بیگانگان فضایی یا فرازمینی‌ها باشد!

و در نهایت فراموش نکنید که: “ادعاهای فوق‌العاده مستلزم شواهد فوق‌العاده‌ای است.”