برنامه جاه‌طلبانه ناسا برای بازگشت انسان به ماه با مانع جدیدی روبرو شد. پرتاب ماموریت آرتمیس ۲ که قرار بود اولین پرواز سرنشین‌دار به دور ماه پس از نیم قرن باشد به سال ۲۰۲۶ موکول شد. این تاخیر قابل توجه ابهاماتی جدی درباره جدول زمانی کلی برنامه آرتمیس ایجاد کرده است. ناسا هدف این برنامه را ایجاد حضوری پایدار روی سطح ماه اعلام کرده بود.
این تعویق دو ساله به دلیل چالش‌های فنی مهمی است که در ماموریت بدون سرنشین آرتمیس ۱ شناسایی شد. سپر حرارتی کپسول اوریون فرسایش غیرمنتظره‌ای را نشان داد که نگرانی‌هایی برای ورود مجدد به جو ایجاد کرد. علاوه بر این مشکلات جدی در سیستم‌های پشتیبانی حیات و باتری‌های فضاپیمای اوریون کشف شده است. ناسا تاکید کرده که ایمنی فضانوردان بر هر جدول زمانی اولویت کامل دارد.
نکته جالب توجه پیشرفت سریع ماموریت آرتمیس ۳ یعنی خود ماموریت فرود بر ماه است. تکنسین‌ها در حال آماده‌سازی موشک اصلی اس‌ال‌اس و بوسترها برای این پرواز هستند. اما موفقیت آرتمیس ۳ به داده‌های حیاتی و آزمایش‌های فنی ماموریت آرتمیس ۲ وابسته است. بنابراین تاخیر در ماموریت آرتمیس ۲ به طور مستقیم بر زمان‌بندی نهایی فرود انسان بر ماه تاثیر می‌گذارد.
